Brkovi su specifična muška sekundarna karakteristika, kojoj retko koja dama ume da odoli.
Brkovi su oduvek predstavljali znak muževnosti i autoriteta, duhovne i telesne zrelosti, tvrde stručnjaci. Policajci u Indiji, na primer, moraju da ih nose, ne bi li odavali utisak moći i ozbiljnosti organa reda i mira.
Embed from Getty ImagesZa razliku od te azijske države, među muškarcima u ostatku sveta takav ukras na licu poslednjih godina nije bio nimalo popularan, osim kod pripadnika starijih generacija. Brci su, podsetimo, bili zaštitni znak neponovljivog Salvadora Dalija, njihove potencijale koristili su mnogi, a uz njih je brada krasila Karla Marksa, Nikolu Pašića i druge poznate ličnosti.
Pravi brzo rastu tokom puberteta, a pre toga se pojavljuju kao fine vunaste dlake iznad usana. Ovakav imidž prepoznatljiv je već hiljadama godina kod muškog pola, ali da li ste znali da se on sve češće pojavljuje među savremenim muškarcima? Svedoci smo oživljavanja raznovrsnih stilova sa drugih prostora. Ako ste razmišljali, pa se nećkali, nemojte. Brkovi su danas potpuno IN i skoro ne možete da pogrešite štogod da izaberete da vam krasi lice.
Jači pol odvažio se i odlučio da brkove uvrsti ponovo u svoju svakodnevnicu, a u nastavku ovog teksta koji dokazuje popularnost brkova, možete pročitati i njihovu istoriju, kao i poneke zanimljivosti.
Embed from Getty ImagesZanimljive istorijske činjenice o brkovima
Najraniji zapis o nezi brkova (bez brade) može se naći u gvozdenom dobu Kelta. Prema Diodoru Siculusu, rimskom istoričaru:
“Gali su visoki, mišićavi i bele puti, a njihova kosa je plava, i to ne samo prirodno, već je menjaju veštačkim sredstvima, kako bi poboljšali prepoznatljivu boju koju joj je priroda dala. Kosu uvek peru u krečnoj vodi i vuku je od čela do potiljka, što im daje izgled kao Satiri i Tepsije jer je njihova kosa toliko jaka i gruba da se ni po čemu ne razlikuje od konjske grive. Neki od njih briju bradu i brkove, a drugi ih puštaju da malo porastu; Plemići briju obraze, ali puštaju da rastu brkovi dok im ne pokriju usta.
Tokom srednjovekovnog perioda, mnogi velški lideri su nosili samo brkove, uključujući i princa Edvarda od Velsa. Popularnost brkova na Zapadu dostigla je vrhunac 1880-ih i 1890-ih. poklapajući se sa popularnošću vojnih vrlina tog vremena.
Različite kulture razvile su različite asocijacije na brkove. Na primer, u mnogim arapskim zemljama 20. veka, brkovi se povezuju sa moći, brada se povezuje sa islamskim tradicionalizmom, a glatka obrijanost ili nedostatak dlaka na licu povezuje se sa liberalnijim, sekularnim tendencijama. U islamu se skraćivanje brkova smatra sunnetom i mustahabom, ili načinom života koji se preporučuje, posebno među sunitskim muslimanima. Brkovi su takođe verski simbol za muške sledbenike jarsanske religije. Brijanje kamenim brijačima bilo je tehnološki moguće još u doba neolita. Brkovi su prikazani na statui egipatskog princa Rahotepa iz 4. dinastije (oko 2550. godine pre nove ere). Još jedan drevni portret koji prikazuje obrijanog čoveka sa brkovima je iranski (skitski) konjanik iz 300. godine pre nove ere. n. e.
U drevnoj Kini, dlake na licu i glavi su tradicionalno ostajale netaknute zbog konfučijanskih uticaja.
Embed from Getty ImagesPostoji različiti stilovi brkova, a neki od njih su:
Dalijevi – uski, dugački, šiljati, savijeni ili zakrivljeni strmo prema gore. Potrebna su im veštačka pomagala za oblikovanje
Embed from Getty ImagesEngleski brkovi – uski, počinju od sredine gornje usne, veoma dugi i povučeni u stranu, blago uvijeni; krajevi su usmereni blago prema gore; Područja iza usta su obično obrijana
Slobodni stil – svi brkovi koji ne odgovaraju drugim klasama. Kosa može početi da raste najviše 1,5 cm nakon završetka gornje usne. Pomagala su dozvoljena
Mađarski – veliki i žbunasti, počev od sredine gornje usne i povučen u stranu. Kosa može početi da raste najviše 1,5 cm nakon završetka gornje usne
Imperial – raste iz gornje usne i obraza, uvijen nagore (različit od kraljevskog ili imperiale)
Prirodno – može se oblikovati bez alata
Ševron – pokriva područje između nosa i gornje usne, do ivica gornje usne, ali ne dalje. Popularan 1970-ih i 1980-ih u američkoj i britanskoj kulturi. Nosili su ih Ron Džeremi, Ričard Peti, Fredi Merkjuri, Brus Forsajt i Tom Selek
Fu Manchu – dugi krajevi okrenuti nadole, uglavnom ispod brade.
Potkovica – puni brkovi sa vertikalnim proširenjima od uglova usana do linije vilice i podsećaju na naopako okrenutu potkovicu
Pančo Vila – sličan Fu Manchu, ali deblji; takođe poznat kao „viseći brkovi“ ili „pesimistički brkovi“
Olovka brkovi – uski, ravni i tanki kao olovkom nacrtani, usko podrezani, ocrtavaju gornju usnu, sa širokim obrijanim razmakom između nosa i brkova
Morževi – čupavi, vise iznad usana, često potpuno prekrivaju usta. Nosili su ih Mark Tven, Dejvid Krosbi, Džozef Staljin, Džon Bolton, Vilford Brimli, Fridrih Niče itd.
Naslovna fotografija: Instagram/@bikovic
